29 december 2010

Ik moet op dieet

Tring, piep, plop, tril, knipper. Sms, skype, twitter, krabbel, DM, Facebook. 

Oftewel: aandacht. Ik heb eens gelezen dat het checken van je email (en alle andere internettoepassingen for that matter) verslavend kan zijn. Nou, dat is niks nieuws; dat weet iedereen. We lijden er allemaal aan. OK, misschien niet allemaal, maar als jij dit nu leest: jij waarschijnlijk ook. Herkenbaar: veelvuldig controleren op nieuws, updates, berichten. Constant online en bereikbaar zijn. Overal een mening over hebben en die uiten. Vermelden wat je doet. Online socializen. *ff mail checken*

Waar was ik? Ohja. Wat ik dus wil zeggen: het heeft met adrenaline te maken. Want: spannend! Heeft iemand aan je gedacht? Ben je nog belangrijk? Doe je ertoe? Natuurlijk is het leuk als je die bevestiging krijgt.

Het is alleen maar van korte duur. Mensen leren kennen is heel leuk en spannend, mede om bovenstaande. Ze laten zichzelf alleen zo snel kennen. Afknappers. Geen klik. Hij wil maar 1 ding en daar leen jij me niet voor. Hij blijkt -zachtgezegd- een beetje anders te zijn dan hij zich voordeed. Maakt niet uit, NEXT. Want ja, die aandacht moet blijven komen. Je moet leuk gevonden worden, door IEMAND.

Knap irritant kan het ook zijn. Mensen die constant hun smartphone in de hand hebben. Afgeleid zijn. Overal foto's van moeten maken en het doorsturen naar de rest van de wereld. Ik durf bijna te wedden dat 'geld' niet meer op nummer 1 als veroorzaker van relatieproblemen staat.

Je kicks uit vluchtige contacten krijgen. Hoe shallow. Ja, ook ik. Waar mijn telefoonnummer vroeger strikt geheim was, deel ik hem nu makkelijk uit. Gezellig toch, beetje praten? Misschien afspreken. Love interest, booty call, zakelijke opties.  Leuk. Handig. Verwijderen, blokkeren en negeren zijn altijd nog een optie. *wat zegt zij nou? zo ff op reageren.*

Ik twitter er op los. Ik ben actief op facebook. Heb meerdere blogs. Heb mensen in het echie gezien die ik op internet heb leren kennen (vaak met desastreuse afloop, maar dat doet niet onder voor ‘normale’ ontmoetingen, daar ben ik heilig van overtuigd).

OMG. Volgens mij ben ik een overconsumeerder van digitale aandacht geworden. Er kan maar één conclusie zijn. Ben ik….. ben ik een attention whore?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten