1 januari 2011

Snurken

Yes please!

Bij mij hoef je niet bang te zijn om te snurken. Ga je gang. Leef je uit. Hoe meer hoe beter, zou ik bijna zeggen. Ik heb er geen problemen mee.

Mijn slaap zal er geen seconde minder door worden. Tussen mij en mijn nachtrust kom je niet zo makkelijk namelijk en mijn nachten zijn al korter dan me lief is. Probeer je het wel, dan kan je verbale en lichamelijke agressie verwachten, heb ik mij laten vertellen. Dat doe ik onderbewust en niet expres (9 van de 10 keer), dus dat kan je me niet kwalijk nemen.

Ergens vind ik het ook heel gezellig. Het doet me denken aan vroeger, aan thuis. Sorry mam! Het is zo geruststellend. Ik durf te wedden dat ik zelfs lekkerder, sneller en dieper slaap als je flink bomen aan het zagen bent. Het betekent dat jij ook ontspannen bent en je gewoon over hebt gegeven. Dat is best mooi. Jeetje, had ik al gezegd dat ik een ouwe romanticus aan het worden ben? Ik hecht sentimentele waarde aan snurken: het moet niet gekker worden... Je kent die momenten vast wel. Diegene die je liefhebt ligt te slapen. Stiekem kijk je en je wordt overmand door warme gevoelens. Diegene is zo mooi, zo kwetsbaar. Oh by the way: buurman I en DE EX kwijlen in hun slaap. Buurman II ijlt. Dat ben ik op deze manier te weten gekomen. Mysterie van naaktslak-sporen op kussens opgelost!

Waarom ik ook graag heb dat je snurkt: ik heb een fobie voor slapende mensen. Ik kan er niet tegen als je slaapt en je maakt geen geluid of beweging. It freaks me out completely. Ik moet dan van mezelf controleren of je ademt. Door naar je borstkast te kijken. Door mijn oor aan je mond te leggen. Desnoods door je wakker te porren. Tja.

Waarom vertel ik dit ook alweer? Geen idee. Maar het is altijd handig om te weten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten